met hoofd hart en handen
I’m building a frame to turn the trailer on it’s site and move it through a narrow corridor. It is for an exhibition in the Vrijhof at the Twente University.
it’s constructed with the original edge posts of the trailer and it will slide in position. A “key” will lock it in place. It is a crazy idea, flipping the trailer. Why don’t people just walk out to have a look at it.
Nederlandse hoogtegegevens weet ik nu wel te vinden op AHN.nl.
Maar hoe zit dat in de rest van Europa. Om maar te beginnen met het Gardameer.
Ik wist al van de Nasa shuttle missie: radaropnames. De hele aarde is er min of meer mee opgemeten. Over de kwantiteit niets dan goeds, maar de kwaliteit is minder dan van de lidar opnames van AHN. Niettemin: als je niks beters hebt kun je hier toch al heel veel mee doen.
Hier kun je de met SRTM opgemeten gebieden selecteren en de kaarten downloaden:
Kwaliteit: de kaarten zien er soms nogal beroerd uit: JPG artefacten (waarom is dit niet als png te downloaden?) en ontbrekende pixels, vermoedelijk blinde hoeken voor de radar van de Spaceshuttle. De hoogte-resolutie van de radar opnames is beperkt: ongeveer 15 – 20m. Lidar is in de orde van mm nauwkeurig.
Hier vind je meer over bronnen van goede DEM (digatal elevation data) :
Maar met wat op goed geluk zoeken (Google: Italia + dem) kwam ik toch op een prima bruikbare site:
https://tinitaly.pi.ingv.it/Download_Area1_1.html
Hier staan de Italiaanse data, van prima kwaliteit. En je kunt ze met QGis openen en bewerken, het zijn geotiffs, dus de kaarten sluiten goed aan. En in tegenstelling tot AHN zijn de kaarten ook veel groter (AHN: 5 x 6,25 km), wat veel practischer werkt.
https://ilgardaonline.it/en/geologia/
3D print van gemaakt. Met silk pla (dual color) krijg je twee kleuren, die in dit geval de niveauverschillen goed accentueren, de “zebra” weergave van het licht hellende gebied pakt heel gelukkig uit.
Wowlab is closed until August 18th. After 18th until end of Aug: Wowlab is open but not daily and depending on the weather that day.
Fair weather means bikerides or sailing. Or out for a walk. Or so.
About to make my A4 printing press for lino and stamps. I can weld it myself, saves 300-ish euro. How hard can it be. This is the prototype sketch, made in Rhino.
This simple press is capable of exerting a huge force on the printing block, around 1000 kg, by clever use of levers instead of using a screw, which has a lot of friction and requires more force from the person who operates it.
This makes it easy te operate even by children. However, many presses are not very user friendly. The press is optimized on costs and not on user friendliness.
Here is the inspiration. It is a very practical and useful press, but there are some improvements possible, especially the lever is rather awkward and very non ergonomical.
After the maker residency where I worked successfully with a Prusa Mk 3 and Mk4 printer, printing TPU for stamps, I decided to buy a new, modern printer. The one I already had dates from around 10 years ago and is gathering dust on the shelve now since around 2 years. I left 3D printing for what it was, focused on the laser and the router and if i had to print at all, i went to Fablab Enschede with it’s farm of Ultimakers. Even though it was not a bad printer, I never managed to get the multimaterial working properly (dual head, always leaking material from the head not in use and it had to be aligned very carefully) . Printing took just too long, and it had to print slowly to get a decent quality. Besides, the slicing software and the display were not user friendly to use. I mastered the levelling of the printing plate by hand (lots of trial and error), but it took too much time. I also wanted to get rid of the Peek connections in the printing head, they caused to much leakage and jams. Too much trouble to keep tinkering with it….
But now i enjoy printing again. The new machine, a Bambu A1 combo with multimaterial device, prints pretty good, straight from the box. And it prints fast. There was a flaw however, the Z axis was not exactly perpendicular to the building platform but with a small script in Grasshopper / Rhino3D I corrected that quite effectively and it prints at a 90 degree angle now. Which is very useful for architectonical maquettes (models).
Sure, i could have purchased a Mk4 as well, but i have there is such a huge difference in price… and the multimaterial option is also important. So i gave in and choose for the closed source Bambu with doubts about client helpdesks and so on. Still, i do not regret it.
TPU (rubber) printing works fine and the material is surprisingly strong, it just does not tear apart. I use it for stamps.
And last but not least I can print landscapes with it, which is useful for my work. Next test will be with multicolor, such as blue for below sea level, white for the 0-meter line and other colors for the dry land. It will be a nice addition to the lasercut, stacked models i made up to now.
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Toch weer een theaterdecor bouwen. Er moest een bewegend huisje gebouwd worden.
Edwin Dertien had er al een idee voor hoe het gemaakt zou moeten worden en er een maquette voor gemaakt. Dus het werk was in feite al gedaan , alleen nog maar bouwen đŸ™‚
Eerst een repetitie gedaan in het theater van Sonnevanck om voor de acteurs praktische maten te bepalen.
Dit verder uitgewerkt. Mijn rol was bij deze productie dus vooral bouwen, kijken hoe het gerealiseerd zou kunnen worden, zorgen dat het op de theatervloer ook bruikbaar zou zijn. Hieronder de eerste werktekening.
Het huisje moet omlaag en omhoog kunnen, het onderstel (trailer) moet kunnen rijden. Daarvoor waren een aanhanger en een daarop gebouwde schaarlift in gedachten. Gelukkig hoefde het huisje niet al te hoog te komen, bleek uit de theaterrepetitie. Een enkele schaarlift was al hoog genoeg.
In de loop van de tijd werd de tekening eenvoudiger, details uitgewerkt en verdwenen onderdelen die niet echt nodig of praktisch waren. De boel ook doorgerekend, het moet natuurlijk niet instorten of omvallen. Bij zo’n hoge, wiebelige constructie geen sinecure.
De bouw is met herbruikbare aluminium profielen , platen Polyetheen ( herbruikbaar, eventueel recyclebaar) en (ook herbruikbare) platen betonplex (lekker ruw) gemaakt. Heel belangrijk zijn de verbindingen, alles in hanteerbare delen op knippen en zorgen dat het stevig blijft en vlot te bouwen is. En het in de aanhanger past.
met de profielen is ook een opklapbare constructie te maken, wat bij de opbouw handig is.
Uiteindelijk zijn de witte panelen beplakt met een structuur en kon het geheel uitgeprobeerd worden. En het moest natuurlijk ook in de aanhanger passen.
Dit is er uit gekomen. Nu verder eraan werken, repeteren, en uiteraard zal er een en ander moeten worden aangepast.
I was invited to join the Makers United 2024 program in Chemnitz, Germany. My contribution was printing, a workshop where children could make their own prints using stamps that were pre-made or making their own stamps.
Fellow makers made robots and wrote software for an AI application, both used at the Makers United festival 13 – 16th of June 2024 in Chemnitz, it was nice to work so closely together and react on each others work.
I used the lasercutter and the 3D printer of Sternenlabor Plauen, pretty useful machines to make stamps. At home i purchased a new 3D printer so I could also make rubber (TPU) stamps in Wowlab. I mant to make a small printing press ( lifting type, see picture) as well. With my welding and metal gear that is not too difficult. Still, it takes some time to do so. So many things still to do….
Frees, laser, een mooie tafel om de frees op neer te zetten. Zojuist de frees wat hoger gezet zodat er grotere dingen in kunnen
Een houten kistje met een grendel om de dozen snel en accuraat te kunnen verwisselen. Dit werkt prima, al vaker toegepast.
Een opengewaaid luik is van zijn scharnieren losgetrokken. Reparatie dus. Het is oud polyester, daarom epoxy voor gekozen.
Hierna plamuren, schuren en verven met DD lak.
